Dineke van Oosten

                                                                                                                    English text below

​

Dineke van Oosten is een beeldend kunstenaar, met een aan obsessie grenzende passie voor perfectie, repetitie en patronen, of juist het gebrek daaraan.

 

Voor haar werk is ze voortdurend op zoek naar nieuwe materialen, technieken en instrumenten. Gefascineerd door errors regisseert ze foutjes miniem. Haar kracht zit in de herhaling, met een hapering…

 

“Het wordt pas interessant als een compositie gaat schuren, als het juist niet gelijkmatig is of machinaal lijkt. Terwijl ik bezig ben aan een werk, weet ik dat er iets aan zit te komen. Een hapering; van het materiaal, van het instrument of van mij. Dat is ook waar ik naar op zoek ben: het gecontroleerd forceren van fouten. Die fouten proberen te perfectioneren is een onderzoek dat nooit stopt. Daar waar toeval en perfectie elkaar ontmoeten, ontstaat de spanning in het beeld.” 

 

En hoewel Van Oosten fouten uitdenkt, regisseert en tot het laatste toeval orkestreert en blootlegt, is ze toch telkens nog verrast door de foutjes. “Daar zit de emotie in.” Monnikenwerk is het. Aan de uren handwerk die erin zitten, kleeft een verslavend aspect. Ze kan niet anders dan telkens weer die herhaling opzoeken en constant toepassen van dezelfde regels. Daar is precisie voor nodig en soms ook gewoon brute kracht. 

 

Bijna elk van haar kunstwerken is een optische uitdaging: lijnen en figuren die met elkaar spelen waardoor er een nieuw patroon ontstaat, schurken aan tegen het moiré-effect: de optische vertekening als twee rasters iets ten opzichte van elkaar verschuiven. Ergens tussen het werk en de toeschouwer in vormt zich een beeld dat bij elk aanzicht verandert, als een extra dimensie.

 

Alles wat Van Oosten maakt is in serie. Dat komt logischerwijs voort uit haar werkwijze van trial and error. In haar zoektocht naar het perfecte beeld (met de perfecte fout) ontstaan er meerdere werken. De basis van de werken is hetzelfde, het resultaat van de handelingen die volgen is telkens anders. Het materiaal varieert: zeefdruk, gips, plakband, potlood, stempels. “Materiaal heeft een bepaalde eigenschap waar ik gebruik van maak, maar ook uit elkaar trek.”

​

____________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

 

 

Dineke van Oosten is a visual artist, with a passion for perfection (and the lack of it), symmetry and repetition bordering on obsession.

 

For her work she is constantly looking for new materials, techniques and instruments. Fascinated by errors, she directs minor faults and her strength lays in repetition.

 

“It becomes interesting when a composition starts to chafe, when it is not even or it doesn’t seem machine-like. While I'm working on an artwork, I know something is coming. A hiccup; of the material, the instrument or myself. That is also what I am looking for: controlled forcing of errors. Trying to perfect those mistakes is a never-ending investigation. Where coincidence and perfection meet, the tension arises in the image.”

 

And although Van Oosten designs and directs mistakes, and orchestrates and exposes them to the last coincidence, she is still always surprised by the mistakes. "That's where the emotion is." It is monk’s work. There is an addictive aspect to the hours of manual work involved. She has no other option than to search for that repetition over and over again and constantly apply the same rules. That requires precision and sometimes just brute force.

 

Almost all of her artworks are an optical challenge, lines and figures that play with each other create a new pattern, snuggle up to the moiré effect, the optical distortion when two grids shift slightly in relation to each other. Somewhere between the work and the viewer an image is formed that changes with each view, like an extra dimension.

 

Everything Van Oosten makes is in series. This logically stems from her method of trial and error. In her search for the perfect image (with the perfect error) several works are created. The basis of the works is the same, the results of the actions that follow are always different. The material varies: screen printing, plaster, adhesive tape, pencil, stamps. "Material has certain qualities that I use, but also pull apart."